บันทึกงาน IgniteTH ปลุกพลังบวก เปลี่ยนประเทศไทย ช่วงที่ 2 ใครยังไม่ได้อ่าน ช่วงที่หนึ่งตามไปอ่านได้ที่ “บันทึกงาน IgniteTH ปลุกพลังบวก เปลี่ยนประเทศไทย ช่วงที่ 1”
Igniter ลำดับที่ 12 : คุณณัฐวัฒน์ ชั้นอินทร์งาม หัวข้อ: ท้องถิ่นกับการพัฒนาแนวใหม่`
งานนี้ไม่ได้มีเฉพาะคนในเมืองมาพูดจุดประกาย แต่คนในชุมชนก็ก็ได้มีโอกาสได้มาพูดเช่นกัน คุณณัฐวัฒน์ เป็นนายก อบต.บางระกำ จ.นครปฐม มาเล่าการพัฒนาชุมชนให้มีวิถีชีวิตกินอยู่อย่างพอเพียง เริ่มต้นที่การพัฒนาทางด้านการเกษตร มีศูนย์ถ่ายทอดเทคโนโลยีการเกษตรในชุมชน มีการทำปุ๋ยอินทรีย์ ปุ้๋ยชีวภาพใช้เอง และขายในชื่อ “บางระกำทำรวย” ตำบลบางระกำเป็นตำบลที่มีผู้สูงอายุมาก มีสุขภาพดี มีอาชีพที่หลากหลาย แต่ละหมู่บ้านมี อสม. ที่ค่อยดูแลลูกบ้านยามเจ็บไข้ มีการตรวจสุขภาพ และดูแลชุมชนให้สะอาด ให้ปราศจากพาหนะนำโรคต่างๆ มีธนาคารชุมชนของตัวเอง มีสวัสดิการให้เด็กแรกเกิด เป็นแนวทางที่ดีของการสร้างความเป็นอยู่ของชุมชนให้แข็งแรง พึ่งพาตนเองได้
Igniter ลำดับที่ 13 : คุณรณพงศ์ คำนวณทิพย์ @rockdaworld หัวข้อ : Twitter For Thailand (#TWT4TH)
เปิดตัวด้วยด้วยประโยคที่ว่า “ผมเป็น igniter ที่อายุน้อยที่สุด” เขาบอกว่า เพราะสิ่งที่เขาทำเมื่อเทียบกับ igniter ท่านอื่นนั้นถือว่าเล็กมาก เขาจึงเปรียบว่าเขาอายุน้อยที่สุดในเวทีนี้ Tag #TWT4TH เกิดขึ้นมา เมื่อเหตุการณ์ความไม่สงบเกิดขึ้น ซึ่งมันเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นมานานแล้วแต่เราไม่ใส่ใจ หรือลืมมัน แต่มาวันนี้มันก่อเกิดปัญหาแล้ว ตอนนี้คนไทยเท่านั้นที่ทำให้เมืองไทยน่าอยู่ เรามีกลุ่มของ Social network อยู่ เราต้องร่วมแรงร่วมใจสร้างสิ่งดีๆ กลุ่ม TWT4TH ได้จัดงาน รวมกลุ่มระดมสมอง เพื่อหาทางออกที่สร้างสรรค์ให้สังคม รวมกลุ่มจากเพื่อนใน twitter มาช่วยกันตอนแรกคาดว่าจะมีคนแค่นิดเดียวแต่รับการตอบรับอย่างดี กลุ่ม TWT4TH จะจัดนัดรวมพลกันอีกครัง เพื่อวางโครงการทำกิจกรรม ในวันที่ 20 มิ.ย. 53 เวลา 14.00-18.00 น. ณ บ้านอารีย์ ซ.อารีย์ ถ.พหลโยธิน เข้าร่วมกลุ่มได้ที่ https://twt4th.in.th สุดท้ายได้พูดถึง “ต้นไม้ของพ่อ” ทำให้ผมคิดถึงประโยคหนึ่งในเพลงนั้นที่บอกว่า “เราจะเทไป ให้ต้นไม้ ของพ่อ ยังงดงาม” ขึ้นมาในหัว
Igniter ลำดับที่ 14 : คุณรัฐ จำปามูล หัวข้อ : แอนิเมชั่นส่งผ่านกำลังใจ
เขาแนะนำหนังแอนนิเมชั่นเรื่องใหม่ของเขาในชื่อ “Sunset Love Song เพลงพระอาทิตย์” ผลงานลงมือทำเองมานานกว่า 2 ปี และยังปล่อยโค้ดให้ทุกคนนำไปใช้งานต่อได้ด้วย แต่จุดที่เป็นแรงบันดาลใจของเรื่องนี้น่าสนใจยิ่ง นั้นคือเพื่อนของเขาฆ่าตัวตาย เมื่อก่อนได้ดูข่าวการฆ่าตัวตายมันช่างดูไกลตัวเหลือเกิน แต่ไม่เคยคิดว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นกับคนที่ใกล้ชิด คนที่รัก เขารู้สึกเศร้ากับสิ่งที่เกิดขึ้นมาก หนังเรื่องนี้จึงเล่าถึงความหมายของการมีชีวิตอยู่ เพื่อส่งผ่านความห่วงใยไปสู่คนแปลกหน้าที่เราอาจไม่เคยรู้จักมาก่อน “เพราะกำลังใจ…ไม่ควรมีไว้ขาย” จะฉายในวันที่ 3 ก.ค. 53 นี้ที่ ลิโด้ สยามแสควร์ เวลา 15.30 น.-18.30 น. รายละเอียดเพิ่มเติม https://sunset-love-song.exteen.com/
ตัวอย่างของหนัง
Igniter ลำดับที่ 15 :นพ.จอม ชุมช่วย หัวข้อ : สร้างเสริมพลังบวกให้ลูกรัก
คุณพ่อที่มาเล่าประสบการณ์การเลี้ยงลูกวัยเจ็ดขวบ ที่สนุกสนานและคอยแทรกการคิดแง่บวกให้ลูกเสมอๆ สัตว์เลี้ยงตัวแรกของน้องคือกิ้งกือ แต่ด้วยความที่เลี้ยงในกล่อง ทำให้กิ้งกือจะตาย คุณพ่อได้บอกให้น้องปล่อยมันให้มันได้รับอิสระสู่โลกกว้างเพื่อความอยู่รอดของมัน น้องฟังและยอมปล่อยมันไป สัตว์เลี้ยงตัวที่สองคือสุนัข มันถูกจับทำหมั้น ถูกวางยาสลบและผ่าตัด กลับมาบ้านต้องมีที่ครอบหัว น้องสงสารและทุกข์ใจ คุณพ่อปลอบให้กำลังใจ ว่าหมอที่ผ่าตัดเก่ง ดูแลมันอย่างดี ไม่นานเดี๋ยวมันจะดีขึ้น น้องสบายใจมากขึ้นและคลายความกังวล สิ่งสำคัญของผู้ที่เป็นพ่อแม่ที่จะคอยดูแลลูกนั้นคือ รับฟัง คอยรับฟังสิ่งที่ต่างๆที่เขาคอยบอก อย่างใส่ใจ สนับสนุนจินตนาการ ความคิดและจินตนาการต่างๆที่ออกมาไม่ใช่เรื่องไร้สาระ เรื่องต่างๆที่เขาคิดนั้นบริสุทธิ์ ชื่นชม เมื่อทำดี ก็ชื่นชมให้กำลังใจ สานสัมพันธ์ที่ดี มีการทำกิจกรรมร่วมกันสม่ำเสมอ ทิ้งท้ายด้วยคำคมของ “โลกสิ่งที่เราคิดว่ามันเป็น ถ้าเราเปลี่ยนที่ความคิดของเรา เราก็เปลี่ยนโลกได้ “-H.M. Tomlinson
Igniter ลำดับที่ 15 : คุณสราวุธ เฮ้งสวัสดิ์ (นิ้วกลม) @roundfinger หัวข้อ : ความงามใต้หัวนมซ้าย
เป็น Igniter อีกท่านที่ประทับใจผมมาก คุณนิ้วกลม ขึ้นไปเล่าเรื่องราวของความงามใต้หัวนมซ้าย ด้วยบทกวี ผมตื่นเต้นกับความหมายของชื่อเรื่อง เขายังคงเอกลักษณ์ของเขาไว้ได้อย่างสมบูรณ์ เรื่องเกี่ยวกับการเดินทาง เขาแอบไปพักโรงแรมถูกๆแทนที่จะไปพักโรงแรมหรูกับเพื่อน แต่การได้ไปพักที่โรงแรมแห่งนั้นกลับทำให้พบกับความงามที่น่าจดจำ ในระหว่างที่เข้าไปอาบน้ำในห้องอาบน้ำที่ไม่มีหลังคากับตุ่มน้ำแสงแดดส่องเข้ามากระทบน้ำ สะท้อนเกิดรุ่งเล็กๆเกิดขึ้นที่ใต้หัวนมซ้าย เป็นความงามที่หาในโรงแรมหรูไม่ได้ เรื่องที่สองเป็นเรื่องเกี่ยวกับคนแก่ที่ผิวหนังเหี่ยวหย่น แต่ใจดีเป็นห่วงเราทุกครั้งที่จะเดินทางออกจากบ้าน และเรื่องของเด็กใบ้ที่มอบภาพวาดให้เขา เขายังเก็บมันไว้ตลอดแม้จะยับยูยี ทุกอย่างๆความสุขของเรายังคงอยู่ที่ใต้หัวนมซ้ายนั้นก็คือ “หัวใจ” ผมประทับใจและอยากอ่านอยากฟังบทกวีนี้อีกครั้ง
Igniter ลำดับที่ 16 : ดร.สรณรัชฎ์ กาญจนะวณิชย์ หัวข้อ : ไลเคนดีด้วยวิถีจักรยาน
ไลเคน เป็นสิ่งมีชีวิตที่เกาะอยู่ตามต้นไม้ ประกอบด้วยเห็ดราและสาหร่าย อาศัยอยู่ร่วมกันแบบพึ่งพาอาศัยกัน ใช้เป็นตัวชี้วัดได้ถึงคุณภาพอากาศของสถานที่นั้นๆ มีงานวิจัยรายงานว่าปริมาณไลเคนสัมพันธ์กับมะเร็งปอดของผู้ที่อาศัยในบริเวณนั้น โดยพบว่าเมืองที่มีไลเคนน้อยจะมีภาวะเป็นโรคมะเร็งปลอดมากกว่าเมืองที่มีไลเคนเยอะ ดร.สรณรัชฎ์ ได้ตั้งกลุ่มเยาวชนมาช่วยกันสำรวจไลเคนในเขตต่างๆทั่วกรุงเทพฯ แม้จะยังไม่ครอบคลุม แต่มีข้อมูลบางส่วนว่ากรุงเทพฯนั้นปริมาณไลเคนบางพื้นที่น้อยมาก บ่งบอกถึงปริมาณมลพิษที่สูง เขาจึงอยากให้กรุงเทพฯถนนในกรุงเทพฯแบ่งเลนสำหรับจักรยาน และรณรงค์ให้คนใช้จักรยานให้มากขึ้น แม้จะเป็นเรื่องยาก แต่อยากให้เกิดขึ้น “เราอยู่ได้ ถ้าไลเคนอยู่ได้”
Igniter ลำดับที่ 17 : คุณดนัย จันทร์เจ้าฉาย หัวข้อ : ดีที่ได้ทำ
บอกเล่าประสบการณ์การดีเพื่อสังคม การช่วยเหลือพี่น้อง 3 จังหวัดชายแดนใต้ มีการรวบรวมความของบริจาคไปช่วยเหลือ และเดินทางไปสัมผัสที่นั้นจริงๆ และอยากปลุกจิตสำนึกของคนไทยให้รักและเป็นห่วงพี่น้อง 3 จังหวัด เพราะประเทศไทยมี 76 จังหวัดไม่ใช่ 73 จังหวัด ไม่อยากให้คนไทยทอดทิ้งพวกเขาเหล่านั้น วันหนึ่งเหตุการณ์ไม่สงบนั้นไม่ได้อยู่เฉพาะภาคใต้แต่มาอยู่ที่ราชประสงค์บ้านของเขา แต่สิ่งที่เขาทำคือ ส่งยิ้มให้เขาเหล่านั้น มองว่าเขาเป็นคนไทย แล้วก็ได้รับรอยยิ้มกลับมาเช่นกัน ,การไปให้กำลังใจ พูดคุยกับน้องๆในสถานพินิจทำให้เห็นว่าคนเราไม่ได้อยากเกิดมาเลว ช่วยกันทำดีเพื่อประเทศไทย
Igniter ลำดับที่ 18 : รศ.ดร.ปาริชาต สถาปิตานนท์ หัวข้อ : เปลี่ยนโลก เริ่มต้นจากแปลงตัวตน
อาจารย์นำภาพที่เพื่อนเขาถ่ายภาพหนูติดกาวดักหนูตายมาให้ดู(ซึ่งเขาเป็นคนวางเอง) เมื่อได้เห็นภาพนั้น เราจะคิดแตกต่างกัน เช่น เศร้าจัง, โหดร้ายรับไม่ได้, มันคงพ้นทุกข์ไปแล้ว, ใครฆ่ามัน เป็นต้น เมื่อเริ่มคิดจากร้อยก็จะกลายเป็นพัน และเป็นล้าน มีการเพิ่มเสริมปรุงแต่งเข้ามามากมาย ย้อนกลับไปที่คนถ่ายรูปภาพหนูคนนั้น เขาโทรมาสารภาพผิด ในสิ่งที่เข้าทำ รู้สึกผิด เศร้าใจ นั้นแสดงให้เห็นว่า หนูติดกับดักหนู ส่วนคนวางกับดักกลับติด “กับดักความคิด” อยู่กับความผิดที่หนู กระบวนต่างๆเหล่านี้ควรจะต้องเกิดขึ้นนั้นคือ พูด-เล่า ตั้งใจฟัง ซักถาม-ถกกันทางความคิด จะทำให้เกิดการระบาย บำบัด-เยียวยา และส่งผลให้เกิดการเติมพลังให้ใจมีแรง ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงได้ หากเรายังติดกับดักทางความคิด จมปลักกับวงวนเดิมๆ แล้วยังไม่พอมันจะเกิดแรงดึงดูดสิ่งที่ไม่ดีอื่นๆเข้ามาด้วย หากเปรียบเทียบความคิดกับคอมพิวเตอร์ ต้องมีการเคลียร์ crash บ้าง ลบ(delete)ไฟล์ขยะออกบ้างเครื่องจะได้เบาคิดอะไรได้ง่าย ในเมื่อเลือกลบได้ ก็ต้องเลือก บันทึก(save)ได้เช่นกัน แต่บางทีไฟล์นั้นสำคัญ ลบ ไม่ได้จริงๆ ก็ควรย่อแล้วเก็บไว้ในที่ควรเก็บไม่ใช่เอาไว้หน้าจอ แล้วเก็บมาหลอกหลอนตัวเอง ต่อไปคือการค้นหาภาพดีแล้วบันทึกไว้ “วันวานเราฝึก…ท่องจำ วันนี้เราแค่ “search&save” ภาพแห่งความทรงจำดีๆ เอาไว้(แอบ)ยิ้มกนในยามยาก” (ให้ตายเถอะชอบสุดๆเลย) ใครที่เบื่ออะไรก็ตามให้ลองมองหาอีกมุมที่สวยของมันให้เจอ ท้องต้องการอาหารที่มีประโยชน์ สมองก็เช่นกัน ความต้องการนั้นคือ คลังภาพที่งดงาม ความทรงจำดีๆ หากไม่รู้ว่าจะเปลี่ยนแปลงอะไร เริ่มที่เปลี่ยนที่ตัวตน ด้วยการฝึกวันละ 1 นาที นึกถึงภาพที่สวยงาม ที่น่าจดจำของวันนั้นก่อนเข้านอน พรุ่งนี้จะเป็นยังไง แค่คืนนี้ฝันดีก็ได้กำไรแล้วไม่ใช่หรือ ผมว่านี้คือ วิธีคิดบวกที่ทรงพลังที่สุดแล้ว ขอบคุณครับ อ.ปาริชาต
Igniter ลำดับที่ 19 : คุณทรงกลด บางยี่ขัน @zcongklod หัวข้อ : สิ่งที่ไม่ควรลืม
เขาเป็น Igniter ที่ไม่ขึ้นมาพูด แต่เอาเรื่องราวมาให้อ่าน ตัวอักษรปรากฎขึ้นมาทีละบรรทัด ตามจังหวะการอ่าน
“สวัสดีครับทุกท่าน
ผม, ทรงกรด บางยี่ขัน
เรื่องที่ผมกำลังจะเล่าต่อไปนี้ เป็นหนึ่งในเรื่องที่เปลี่ยนชีวิตผม
สมัยเรียนมหาวิทยาลัย ผมเคยเล่าเรื่องนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
แต่ผมไม่ได้เล่าเรื่องนี้นานแล้ว นานจนเกือบลืมไปแล้ว
โชคดีที่ผมไม่ลืมมัน
ผมเชื่อว่า
โลกเราหมุนไปด้วยแรงของใครบางคน
ที่ลงมือทำอะไรบางอย่าง ซึ่งแตกต่างไปจากเดิม
โลกนี้จึงมีคนอยู่ 2 ประเภท
คนที่ออกแรงหมุนโลก
กับ คนที่อยู่ในโลกที่กำลังหมุน
ช่วงเรียนมหาวิทยาลัย ผมเคยถามตัวเองว่า เรียนจบแล้วอยากทำอะไร
คำตอบคือ ผมก็ไม่รู้
รู้แค่ ผมอยากเป็นหนึ่งแรงที่ร่วมหมุนโลกใบนี้
(อาจจะฟังดูน่าหมั่นไส้ แต่ความฝันของหนุ่มสาวมักใหญ่เกินคัวเสมอ)
ตอนนั้น ผมเป็นประะานชมรมอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมของมหาวิทยาลัย
เราไม่เคยทำงานเคลื่อนไหว คัดค้าน หรือเปลี่ยนแปลงอะไร
เพราะเชื่อว่า เราเป็นแค่นิสิตนักศึกษาตัวเล็กๆ
จะไปเปลี่ยนอะไรโลกใหญ่ใยนี้ได้
เราก็เลยทำแต่กิจกรรมที่อธิบายได้ด้วยคำเฝือๆว่า ปลูกจิตสำนึก
พาคนไปอยู่กับธรรมชาติ ให้รู้จักธรรมชาติ
และพาคนไปรับฟังปัญหาที่เกิดกับธรรมชาติ เพื่อให้เข้ใจปัญหา
ยิ่งเห็นะรรมชาติที่สวยสมบูรณ์แค่ไหน เราก็เกลียดผู้สร้างปัญหาแค่นั้น
ในวันที่เราเป็นแค่คนตัวเล็กๆ เราอาจเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้
แต่ถ้าเราไม่ลืมมัน
วันหนึ่งเมื่อเราตัวใหญ่ขึ้น เราจะเปลี่ยนแปลงมันได้
ไม่ช้าก็เร็ว ไม่มากก็น้อย
ในค่าย ผมชอบเล่าเรื่องอดีตนักศึกษาคนหนึ่งซึ่งผมอ่านเจอในหนังสือพิมพ์
เขาเคยเป็นเด็กค่าย เหมือนพวกเรา
ชอบแบกเป้ลุยป่า ชอบเรียนรู้วัฒนธรรมชนเผ่า เหมือนพวกเรา
เขาเห็นคุณค่าของธรรมชาติ และเห็นว่าคนกำลังฆ่าธรรมชาติ เหมือนพวกเรา
วันนั้น เขาเป็นแค่นักศึกษาตัวเล็กๆ ที่เห็นปัญหา แต่ไม่เห็นทางแก้
เขาไม่รู้ว่า จะมีส่วนในการแก้ไขปัญหานี้ได้ยังไง
เพราะมองไปทางไหน ก็เห็นแต่เงื่อนไขของปัญหาที่ใหญ่เกินตัว
วันนั้น เขาไม่ได้ลงมือทำอะไร แต่เขาไม่เคยลืมมัน
อีกหลายสิบปีให้หลัง
เขากลายเป็นผู้บริหารอันดับ 2 ของบริษัทการเงินแห่งหนึ่ง
เขากลายเป็นนักการเงินผู้มั่งคั่ง มีชีวิตที่สุขสบาย
ห่างไกลจากสิ่งที่เขาเคยเป็นเมื่อสมัยเรียนมหาวิทยาลัย
เขาบอกว่า เขาไม่เคยลืมความรู้สึกในตอนนั้น
วันนั้น เขาอาจจะทำอะไรไม่ได้ แต่เขาไม่เคยลืมมัน
เวลาผ่านไปหลายสิบปี เขายังไม่ลืมมัน
ในวันที่ประเทศไทยยังไม่รู้จักกฎหมายสิ่งแวดล้อม
เขาอออกกฎแปลกๆที่ทุกคนในบริษัทสงสัย
โครงการอุตสาหกรรมที่ขอกู้เงินกับบริษัทของเขา ต้องมีระบบบำบัดน้ำเสีย
ในที่สุด อดีตนักศึกษาตัวเล็กๆคนหนึ่ง
ก็สร้างการเปลี่ยนแปงให้เกิดขึ้นกับสิ่งที่เขารักได้
ความฝันของหนุ่มสาวมักเป็นเรื่องใหญ่เกินตัว
จึงไม่แปลกที่เมื่อเราดตขึ้น รู้จักโลกในความเป็นจริงมากขึ้น
เราจะหลงลืมความฝันที่เปี่ยมไปด้วยพลังเหล่านั้น
เพราะคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้
ผมเสียดายที่ลืมชื่อนักการเงินคนนี้
แต่ผมไม่เคยลืมเรื่องนี้
ผมไม่เคยลืมเรื่องนี้
ตั้งแต่วันที่ผมเป็นนิสิตนักศีกษาตัวเล็กๆ
จนถึงวันที่กลายเป็นคนทำสื่อสิ่งพิมพ์ที่พอจะมีผู้อ่านอยู่บ้าง
ทุกคนอาจสงสัยว่า เวลาจะหมดอยู่แล้ว ทำไมผมถึงยังไม่พูดอะไรเลย
สิ่งที่ผมจะบอกก็คือ ผมไม่ใช่นักพูด
ถ้าผมพอจะสร้างการเปลี่ยนแปลให้โลกนี้ได้บ้าง
มันก็เกิดขึ้นจากตัวหนังสือของผม ผ่านผู้อ่านของผม
คุณผู้อ่านของผมครับ
สิ่งเดียวที่ผมอยากจะบอกกับพวกคุณในค่ำคืนนี้ก็คือ
ถ้าคุณมีความฝันอยากเปลี่ยนแปลงผู้คนรอบข้าง
เปลี่ยนแปลงปรเทศไทย หรือเปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ให้ดีขึ้น
แต่วันนี้คุณยังทำไม่ได้
จงจำความรู้สึกนี้ไว้
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น จงอย่าลืมมัน
แล้ววันหนึ่ง ไม่ช้าก็เร็ว
คุณจะสร้างการเปลี่ยนแปลงได้
ผมหวังว่าทุกคนจะไม่ลืมมัน
ขอบคุณครับ”
แล้วเขาก็ลงจากเวที โดยไม่พูดอะไรเลย ความเงียบเปลี่ยนเป็นเสียงตบมือยาวนาน
Igniter ลำดับที่ 20 : คุณขัตติยา สวัสดิผลหัวข้อ : การเมืองในครอบครัว
ผมรู้สึกถึงน้ำเสียงสั่นเครือตลอดการพูดของเธอ “ทุกคนที่นั่งอยู่ในที่นี้ ต้องมีบางส่วนที่ไม่ชอบคุณพ่อของเดียร์ เนื่องจากคุณพ่อของเดียร์เป็นผู้ฝึกการ์ดให้กับ นปช. แต่อยากขอโอกาสนี้พูดถึงคุณพ่อในอีกแง่มุมหนึ่งที่คุณพ่อมีต่อเดียร์และครอบครัวว่า ผู้ชายที่ชื่อเสธ.แดง พลตรี ขัตติยะ สวัสดิผล ในอีกแง่มุมหนึ่งแล้วเขาเป็นคนที่อ่อนโยนมากขนาดไหน” เมื่อ 2 ปีก่อนคุณเดียร์เป็นข่าวขัดแย้งกับครอบครัวเนื่องจากไปชุมนุมกับพันธมิตรในขณะที่พ่อเป็นคนฝึกการ์ดให้ นปช. เธอเปิดเผยว่าแม้ข้างนอกเธอกับพ่อจะมีความแตกต่างทางความคิดแค่ไหน แต่เมื่ออยู่ที่บ้านแล้วสองพ่อลูกไม่เคยพูดถึงเรื่องการเมืองเลย ในบ้านคือ “พ่อลูกกัน” “เนื่องจากว่าเดียร์เป็นลูกสาวคนเดียว และคุณแม่เสียชีวิตไปเมื่อวันนี้(16 มิ.ย. 53) แต่เป็น 6 ปีที่แล้ว เมื่อเกิดเหตุพ่อถูกยิง ผู้ที่ตัดสินใจความเป็นความตายคือคนในครอบครัวเท่านั้น ไม่มีใครจะช่วยได้เลย “เดียร์อยากให้เอาข้อคิดข้อนี้ ไปถึงครอบครัวที่มีความแตกแยกกันว่า สุดท้ายแล้ว ณ วินาทีสุดท้ายของเรา เราจะไม่เหลือใครเลยนอกจากคนในครอบครัวของเรา ที่คอยดูแลเราอยู่ข้างๆเตียงที่โรงพยาบาล ไม่ใช่แกนนำ นปช. ไม่ใช่แกนนำพันธมิตรที่จะมาตัดสินว่า คุณควรจะย้ายไปโรงพยาบาลวชิรหรือไม่” วันนี้เธอไม่เหลือใครแล้ว แต่เธออยากให้ทุกคนคิดว่า เรายังมีชีวิตของเราที่เราจะต้องดำเนินต่อไป ให้ทุกคนใช้สิ่งที่คุณพ่อและคุณแม่สอนมา ที่ผ่านมาทั้งหมดในชีวิตของเราเพื่อดำเนินต่อไปในอนาคต เป็นตัวแทนของเขาที่จะก้าวต่อไปในแต่ละวัน สุดท้ายเธอบอกว่า “ถ้าเกิดใครไม่ชอบเสธ.แดง ขอโอกาสนี้ขอโทษให้คุณพ่อจริง ๆ ถ้าเกิดว่าคุณพ่อพูดอะไร หรือว่าทำอะไรให้ใครไม่ถูกใจคนหลาย ๆ คน แต่เชื่อเถอะว่าคุณพ่อมีเหตุผลส่วนตัว”
เป็นงานที่ดีจริงๆ จุดประกายความคิดได้ดีเหลือเกิน เป็นแรงบันดาบใจที่มีคุณค่าแก่การเผยแพร่ ผมขอเป็นส่วนหนึ่งของการเผยแพร่ข้อมูล ให้สังคมไทยคิดบวกให้มากขึ้น คิดถึงคนอื่นให้มาก เพื่อให้เป็นบ้านที่น่าอยู่ของทุกคน ขอบคุณผู้จัดงาน ขอบคุณ Igniters ทุกท่าน ขอบคุณเพื่อนร่วมงานทุกท่าน
ติดตามอ่าน “บันทึกงาน IgniteTH ปลุกพลังบวก เปลี่ยนประเทศไทย ช่วงที่ 1”
บล็อกเกี่ยวกับ IgniteTH ของท่านอื่น
เรื่องดีๆ มันจุดประกายกันได้ – ครึ่งแรก และ เรื่อง ดีๆมันจุดประกายกันได้ – ครึ่งหลัง โดย @suckoja
Ignite Thailand ++ – วันนี้คุณคิดบวกกันหรือยัง ? โดย @kajeaw
Ignite Thailand++ รวมพลังคิดบวก เพื่อเปลี่ยนประเทศไทย โดย @patsonic
