บอกว่าดูสองรอบแล้ว เสียดายที่ไม่ได้ดูในโรง และคิดว่าดูรอบสามได้ เรียว กิตติกร เป็นผู้กำกับอีกคนที่เราไว้ใจได้ว่าหนังจะดี ผมชอบดังนั้นมีแต่ชมซะเป็นส่วนใหญ่
- อยากออกผจญภัยแบบนี้บ้างจัง
- วิวสวยทั้งเรื่อง
- เข้าใจอารมณ์เห่อ ของถั่วเขียวเลยว่าอาการจะได้เที่ยวมันน่าตื่นเต้น สงสัยมาถึงคนแรกแล้วใครถ่ายวีดีโอให้ตอนลงรถอ่ะ ประมาณเดียวกับลงดวงจันทร์คนแรกแล้วใครไปถ่ายตอนลงให้อ่ะ
- คาราวานรถมี 7 คัน
- เพลง “เราสองสามคน” ร้องโดยอัสนี ฟังในหนังเพราะกว่าตอนฟังใน MV
- ได้รู้ว่า คนหูตึงได้ยินเสียงแบบไหน และคนสายตาสั้นมองเห็นภาพยังไง
- หนังมันเป็นธรรมชาติจัง ไม่เหมือนเป็นหนัง เหมือนไม่มีบท
- ความรัก อาจเกิดจากความเข้าใจผิดได้นะ ในหนังน่าจะเป็น รัก+เข้าใจผิด+ไม่ชัดเจน
- นักแสดงลงตัวจัง เลือกคนได้เหมาะจัง
- คู่ของถั่วเขียวกับผิง มีความสุขสุด เรียกว่าเข้ากันได้ดี
- เต๋อเมา ดูขำแต่ไม่สมจริงเท่าไหร่
- เฉยๆ กับนมเวียดนาม แล้วเข้าไปร้านแว่นทำไม ไม่ได้แว่นมา
- อารมณ์มองไม่ชัด มันน่ารำคาญที่สุด เข้าใจ เต๋อเลย
- เคยมีเพื่อนใช้เครื่องช่วยฟัง อ่านคำพูดจากปาก แต่เขาพูดไม่ชัดด้วย ไม่เหมือนสุนที่พูดเหมือนคนปกติเลย
- ผู้หญิงงอนแบบที่เรารู้สึกว่า “กูผิดอะไรว่ะเนี้ย” เกิดกับ ส้มฉุน และตัวเราทุกคนด้วย
- เต๋อ กับสุน เป็นเพื่อนที่เข้ากันได้ดีอ่ะ
- ภาพสุนเดินเล่นมิวสิค ที่ทะเลทรายภาพโคตรสวย และเต๋อแสดงบนภูเขาสูงสวยเช่นกัน
- “ออกตัวแรง” ได้ยินบ่อย และแรง โดนใจ
- ตั้งเต้นท์บนรถ ตอนอยู่ทะเลทราย โคตรเท่
- “สมมติว่ามีคนสองคนนะ เรารู้ว่าเขารู้ แต่เขาจะรู้หรือปล่าว ว่าเรารู้” ส้มฉุนพูด ฟังแล้วงง ต้องคิดว่าใครเป็นเรา ใครเป็นเขา จึงจะเข้าใจ
- เห็น อเมริกา ไหม! ตอนเหยียบมหาสมุทรแปซิฟิก เจ๋งว่ะ
- “คนอกหักก็ต้องคิดถึงแต่ตัวเอง”-สุนทรีย์
- พีคของหนังอยู่ที่ตอน เต๋อกับสุนจะกลับ แล้วส้มฉุนตัดสินใจจะแซงซ้ายขึ้นไปบอกรัก
- ภาษามือ ของส้มฉุน ดูเท่ดี
- “ความว่างเปล่า กับความเหงา ปนความเศร้า ในตัวเรา คุ้นเคยกับการมีเขา เหลือเพียงตัวเรา กับความสับสนในใจ”-เต๋อร้องไม่เพราะเลย แต่เศร้า
คะแนน 8.5/10