ป้ายกำกับ: วินทร์ เลียววาริณ

ชื่อหนังสือ: เส้นสมมุติ
เขียนโดย: วินทร์ เลียววาริณ
256 หน้า พิมพ์ครั้งที่ 1 : มีนาคม 2555 
สำนักพิมพ์: 113
ราคา 200 บาท

หนังสือ เส้นสมมุติ ของวินทร์ เลียววาริณ เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นแนว สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน หรือจะเรียกว่าเป็น สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน เล่ม 2 ก็ได้ครับ

ต้องบอกว่านักเขียนที่เล่าเรื่องโดยมีฉากหลังเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง จากข่าวในทีวี ข่าวหน้าหนึ่งในหนังสือพิมพ์ เหตุการณ์เล็กๆที่เกิดขึ้นในสังคม สไตล์การเล่าเรื่องมีหลายเรื่องซ้อนหรือรวมอยู่ในเรื่องสั้นเรื่องเดียว แนวนี้ต้องยกให้คุณวินทร์เป็นหนึ่งในดวงใจเลยครับ ผมรู้สึกตื่นเต้น ประหลาดใจมากกว่าเรื่องสั้นแนวหักมุมเสียอีก เมื่ออ่านถึงหมายเหตุท้ายเรื่องว่า เหตุการณ์ดังกล่าวในเรื่องบางส่วนเกิดขึ้นจริง แม้จะเป็นความจริงเล็กๆในเรื่องแต่งก็สร้างอารมณ์ฉุกคิดให้เราคิดตามได้อย่างน่าประหลาดมาก

หนังสือรวมเรื่องสั้น เส้นสมมุติ เข้ามาอยู่ในใจผมได้อย่างง่ายดาย ทำให้หวนรำลึกถึงผลงานเก่าๆของคุณวินทร์ที่ตรึงใจผมอยู่อีกครั้ง และสไตล์การเดินเรื่องแบบนี้ที่ทำให้เรากลายเป็นแฟนหนังสือของเขา มันจริงจังเข้มข้นและตรึงเราให้อยู่ในเรื่องจนถึงบรรทัดสุดท้ายได้เลยครับ

เรื่องหนึ่งในเล่ม “เสือในสวนยาง” เป็นเรื่องราวของคนใต้ สวนยาง หน้าที่ การใช้ชีวิต ธรรมชาติ ความเชื่อ รวมกันอยู่ในเรื่องเดียว ผมเหมือนได้นั่งดูหนังดีๆสักเรื่อง ตอนอ่านเหมือนตัวลอยได้พออ่านจบเหมือนตกลงมาเจ็บ เหมือนมีบางอย่างติดอยู่ในหัวสะกิดไม่ออก สุดๆแล้วครับเรื่องสั้นเรื่องนี้

ความรู้สึกตอนที่ได้อ่านเรื่องสั้นผลงานของคุณวินทร์ครั้งแรกของผมยังจำได้ดีไม่เคยลืม เรื่องสั้นในชื่อว่า “เกม” อยู่ในรวมเรื่องสั้น “อาเพศกำสรวล” ตอนนั้นปกยังเป็นควาย กระท่อม หิมะ เป็นหนังสือของพี่สาวเอามาจากกทม. ผมเปิดดูเนื้อหาภายในแบบผ่านๆไปหยุดอยู่ที่รูปวาดนักมวย เลยหยุดลองอ่านดู แต่มันกลับอ่านสนุกอย่างไม่น่าเชื่อ แล้วก็อ่านเรื่องอื่นๆรวดเดียวจบทั้งเล่ม ปรากฏว่าเย็นวันนั้นไม่ได้กินข้าวเย็น และโดนแม่บ่นไปตามระเบียบ พอเปิดเรียนเลยต้องไปค้นหาผลงานเล่มอื่นของเขาในห้องสมุดที่โรงเรียนแต่โรงเรียนผมบ้านนอกมากครับไม่มีเล่มอื่นๆให้อ่านครับ

จนกระทั้งผมได้มีโอกาสเข้ามาเรียนในตัวเมืองค่อยได้พบเจอกับหนังสือ “สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน” และผลงานเล่มอื่นๆ และก็ติดตามผลงานของคุณวินทร์มาตลอด แต่ช่วงหลังๆ ต้องยอมรับว่าติดตามผลงานของคุณวินทร์แบบห่างๆ ไม่ใช่แบบที่ต้องอ่านตั้งแต่วันแรกที่วางขายเหมือนแต่ก่อนแล้ว รอซื้อเฉพาะช่วงสัปดาห์หนังสือเท่านั้น

คุณวินทร์เป็นนักเขียนที่มีผลงานออกมาอย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอมาก พอเราแวะไปอ่านหนังสือผลงานของนักเขียนท่านอื่นๆได้สักพักก็จะมีเล่มใหม่ของคุณวินทร์ออกมาให้อ่านต่ออีก เรียกได้ว่าเล่มเก่ายังไม่ทันลืมก็จะมีเล่มใหม่มากระตุ้นอีกครั้ง ผลงานที่มีก็หลากหลายแนว แต่ก็ใช่ว่าเราจะชอบทุกแนวของเขา อย่างเช่น หนังสืิิอชุดแนวให้กำลังใจเล่มหลังๆ กับชุดคุยกับคุณปราบดา หยุ่น ก็ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่นัก

แต่เมื่อได้อ่านเส้นสมมุติได้เพียงสามเรื่องแรกก็รู้สึกว่าตัวเองใจเต้น ดีใจ มีเสียงก้องในใจ “ฉันได้คุณวินทร์คนเก่าคนนั้นกลับมาแล้ว” อาจจะดูเหมือนผมพูดโอเวอร์เกินไป แต่ตอนนี้มันรู้สึกแบบนี้จริงๆนะ! อารมณ์ฟินที่เขาว่ากันคงเป็นแบบนี้นี่เองสินะ

ตอนที่อ่านไปได้ครึ่งเล่ม กลับรู้สึกว่าไม่อยากอ่านให้จบเล่มเลยซะอย่างงั้น ยังกับเด็กซ่อนซ็อกโกเล็ตลูกอมไว้ใต้หมอนเก็บไว้กินวันหลังยังไงยังงั้นเลยล่ะครับ

ถ้าคุณเป็นคนชอบเรื่องสั้นแนวเข้มข้น จริงจัง เดินเรื่องได้เฉียบคม และชอบผลงานของคุณวินทร์ในยุคแรกๆ รวมเรื่องสั้น “เส้นสมมุติ” เป็นอีกเล่มที่ขอแนะนำครับ